ဒီဇင္ဘာအမွတ္တရ အလြဲအမွားမ်ား (၁)

က်မဘေလာဂ့္မွာ စာတင္ဖိုု႔ ဘာေရးရမလဲ စဥ္းစားလုိ႔ အေျဖထြက္မလာဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ စာအုပ္နဲဲ႔ေဘာပင္ကုိ အရင္ထုတ္ လုိက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာ အမွတ္တရေလး ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ ထြက္လာေတာ့ ဘေလာဂ့္ကသူငယ္ခ်င္းေတြကို မွ်ေ၀ခံစားေစခ်င္ တယ္။

က်မငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ တအား အတယ္သိလား။ ကရင္မဆုိေတာ့ပိုးဆုိးသြားတာေပါ့ ေနာ္။ က်မက ေတာသူမေလး၊ ျမန္မာစကား ဆိုရင္ တစ္လံုးမွနားမလည္ဘူး။ ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ မိသားစုေတြ ျမိဳ႔မွာ သြားေျပာင္းေနတယ္။ အဲဒီမွာလည္းေရာက္ေရာ က်မအ တြက္ ပတ္၀န္းက်င္က တစိမ္းျဖစ္ေနတယ္။ မေနခ်င္ဘူး။ မိဘေတြကိုလည္းတအားပူဆာ တယ္။ဒီမွာ မေနခ်င္ဘူး ရြာမွာျပန္မယ္ေပါ့။ မိဘေတြက ဘာမွမေျပာဘူး။ ေက်ာင္းစတက္ တဲ့ေနဆိုရင္ ဗမာစကားလည္းမတတ္ဘူးဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မရွိဘူးေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အေဖအေမေတြကို ငိုၿပီးေတာ့ တုိင္တယ္။ ေက်ာင္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး၊ သူငယ္ခ်င္းလည္းမရွိဘူး။ တုိင္လည္း ဘာမွ မထူးဘူး။ ေက်ာင္းဘဲ ျပန္တက္ရ တယ္။ ေက်ာင္းတက္လုိက္၊ ဂ်ီၾကလုိက္နဲ ဟုတ္ေနတယ္။ တက္ရင္းတက္ရင္းနဲ႔ သူတို႔စ ကားကို တျဖည္းျဖည္းနားလည္လာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ရလာတာေပါ့။ ေနာက္ ေတာ့ ေပွ်ာ္သြားတယ္။ ေက်ာင္ကဆရာမေတြနဲ႔လည္း ခင္လာတယ္။ က်မတို႔အိမ္မွာ ေက်ာင္းလာတက္တဲ့တ၀မ္းကြဲအမတစ္ေယာက္နဲ႔ အကိုတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူတို႔က နယ္ကေလ။ အမတစ္ေယာက္ကေတာ့ က်မလိုဘဲ ေက်ာင္းမေနခ်င္ဘူး။ သူကေတာ့ ပိုဆုိးတာေပါ့ေနာ္ မိဘနဲ႔ခြဲျပီးေတာ့ ေက်ာင္းလာတက္ ရတယ္ေလ။ သူမိဘေတြ က်မတုိ႔ အိမ္မွာ သူကို ေက်ာင္းထားေပးဖို႔ လာအပ္တယ္။ သူနဲက်မက အတန္းခ်င္းအတူတူပဲ။ တစ္ေန႔မွာ သူမိဘေတြ ရြာကိုျပန္ရေတာ့မယ္။ က်မတို႔ ခါတုိင္းလိုဘဲ ေက်ာင္းသြားတက္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေဆာ့ၾကတာေပါ့ သူ ငယ္ ခ်င္းေတြနဲ႔ေလ။ သူကေတာ့ မကစားဘူး။ ထုိင္ၿပီးေတာ့ မိုင္ေနတယ္။ ေမးေတာ့လည္း ဘာမွမေျပာဘူး။ ေက်ာင္းတက္ၿပီး အားလပ္ ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ က်မကို ဒုကၡလွလွေလးေပးေတာ့ တာေပါ့။ သူက က်မကို ေျပာတယ္။ ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ ေရေသာက္ခ်င္တယ္တဲ့။ က်မကလည္း သူကိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီမွာေရရွိတာဘဲ ဒီေရေတြ ေသာက္လို႔ရတယ္။ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေပါ့။ သူကို ေကာင္းေကာင္း ရွင္းျပတယ္။ သူကေတာ့ နားကိုမ၀င္တာ။ ဒီေရ မေသာက္ခ်င္ဘူ။ အိမ္မွာရွိတဲ့ ေရဘဲ ေသာက္ခ်င္တယ္။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း ဘာမေျပာ ေတာ့ဘဲ အိမ္ကိုစက္ဘီးနင္းျပီးေတာ့ အျမန္ျပန္လာတယ္။ သူကိုေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မရဘူး ေသာက္ၿပီးတာနဲ ျပန္လာေနာ္ လို႔ေျပာ ထားတယ္။ သူကလည္း ခဏေလးဘဲတဲ့။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သူကို ေရတစ္ခြက္သြားခပ္ ေပးတဲ့ က်မလည္းသြားခပ္ေပးတာေပါ့။ ေရသြားခပ္ေပးေတာ့ သူက စက္ဘီးစီးၿပီးေတာ့ သူအေမရွိတဲ့ ကားမွတ္တိုင္ဆီ သြားတယ္။ က်မျပန္ထြက္လာေတာ့ သူမရွိေတာ့ဘူး။ က်မသိတယ္ေလ သူ႔အေမေနာက္လိုက္မယ္ဆိုတာကိုေပါ့။ က်မလည္းေက်ာင္းကိုပဲ တစ္ေယာက္တည္း ျပန္သြားေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္တာ မၾကာဘူး။ သူျပန္ေရာက္လာတယ္။ က်မၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူငိုေနတယ္။ သူအေဖနဲ႔ က်မအေဖတုိ႔က ဆုိင္ကယ္ေပၚမွာ နွစ္ေယာက္ညပ္ၿပီး သူကိုေခၚလာရတယ္။ ေက်ာင္းဆရာမေတြလည္း ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ေခ်ာၾကတယ္။ အငိုတိတ္သြားေတာ့ သူအေဖ ျပန္သြားတယ္။ အဲလုိနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ရင္းနဲငို အိမ္ျပန္လည္းပဲငို တာပါပဲ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အေနက်လာေတာ့ ေပွ်ာ္သြားတယ္။ က်မတို႔ ေက်ာင္းမွာ ခရစ္ယာန္ေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ နည္းတယ္။ ဒီဇင္ဘာမေရာက္ခင္မွာ ခရစ္ယာန္ဆရာမက က်မတို႔ကိုေခၚၿပီး သီခ်င္းသင္ေပးတယ္။ က်မတို႔သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုက သြားၾကတယ္။ မုန္႔စားရတယ္ေလေနာ္။ ဘာအတြက္လုပ္မွာလဲဆိုတာ က်မမသိဘူး။ က်မ ထင္တာ ဒီလိုဘဲ သင္ေပးၿပီးရင္ ၿပီးသြားၿပီေပါ့။ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ဒီဇင္ဘာေရာက္ေတာ့ ဆရာမက က်မတို႔ကိုေခၚၿပီး သူအိမ္မွာလာစုခိ္ုင္းတယ္။ က်မလည္းသြားတာေပါ့။ ဟုိလည္း ေရာက္ေတာ့ ဆရာမက မနက္ျဖန္ ညေနအခ်ိန္မွာ အားလံုးသူအိမ္မွာ လာစုရမယ္။ ဘယ္ သြားမလဲဆိုတာ က်မမသိေသးဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလညး္မေမးဘူး။ ေနာက္တေန႔ ညေနအခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စုသြားၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီေန႔သီခ်င္း လိုက္ဆိုရမယ္တဲ့။ က်မ မ်က္လံုးျပဴးသြားတာပဲ။ က်မက သီခ်င္းနားေထာင္တာ ၀ါသနာ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သီခ်င္းဆိုတာေတာ့ ၀ါသနာမပါဘူး။ အသံ ရုပ္ဆိုးတယ္ေလေနာ္။ သီခ်င္း လည္းမဆိုရဲဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသၿပီးေပါ့။ ညေန(၆)နာရီမွာ စၿပီးသီခ်င္း လိုက္ဆိုၾကတယ္။ ၿမိဳ႔ထဲမွာဆိုေတာ့ ပိုးဆိုးတာေပါ့။ သြားတဲ့အသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း ကို္ယ္ဘာသာ မဟုတ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ုိုင္း။ ဒါေပမဲ့ သီခ်င္းဆိုတဲ့အခါမွာ က်မအေနာက္မွာ ဘဲေနတယ္။ အသံက မထြက္ေတာ့ဘူး။ အေရွ႔သြားရင္လညး္ သူမ်ားေတြ ဆိုလိုေခၚမွာ လည္းေၾကာက္တယ္။ အေနာက္မွာဘဲ အၿမဲတမ္းေနတယ္ သူမ်ားမျမင္းေအာင္လို႔ေပါေနာ္။ တရက္မွာ ဆရာမရဲ႕အသိ မိတ္ေဆြအိမ္မွာ ဘုရားရွိးခုိးမယ္တဲ့။ က်မတို႔ရဲ႕ ဆရာမကို လာဖိတ္တယ္။ ဆရာမကလည္း က်မတို႔ကို ေခၚသြားတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသားရဲ႕ အေၾကာင္းကို က်မနည္းနည္းမသိဘူး။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဆရာမက က်မတုိ႔ကို အလဴေငြ ထည့္ဖို႔အတြက္ အေၾကြေလးေတြ လိုက္ေ၀တယ္။ ဘုရားမရွိခိုးခင္မွာ အလဴေငြလာ ေကာက္ေတာ့ က်မလည္း အကုန္ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ လာေကာက္ျပန္တယ္။ က်မဆီလာေတာ့ က်မထည့္ၿပီးၿပီလို႔ သူကိုေျပာတယ္။ လူေတြက က်မကို ၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲေပါ့။ ေနာက္မွ က်မရဲ႕ ဆရာမက က်မကိုလာ ရွင္းျပတယ္။ အလဴေငြ ႏွစ္ခါထည့္ရမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေပါ့ေနာ္။ က်မကို ေနာက္တစ္ခါ ပိုက္ဆံထပ္ေပးတယ္။ က်မလည္း ျပန္ထည့္လိုက္တယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဆရာမက ပိုက္ဆံထပ္ေပးတာ။ ဆရာမကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ အဆင္ေျပသြား တာေပါ့ေနာ္။ ဒါကေတာ့ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ ပတ္သက္လို က်မရဲ႕ဒီဇင္ဘာ အလဲြအမွားကေေလးေတြပါ။ ဒီဇင္ ဘာ အမွတ္တရေလးေပါ့ေနာ္။

ယုန္ကေလး