လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ ဆက္စပ္မႈ ကြာျခားမႈ

လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ ဆက္စပ္မႈ ကြာျခားမႈ

လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ ဆက္စပ္မႈကြာျခားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ပံုျပင္ကေလးတစ္ခုကုိ ျပန္လည္ေဖါက္သည္ခ်လိုပါသည္။ ဒီပံုျပင္ဟာ က်မသင္တန္းတက္တုန္းက သင္ခဲ့ရတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔လဲ ဘယ္လုိသေဘာရလဲဆိုတာ ေဖာ္ျပလုိက္ပါ တယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒီပံုျပင္ကို ဆံုးေအာင္းဖတ္ေပးပါေနာ္။

ေရွးအခါက ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံႀကီးတစ္ႏုိင္ငံမွာ လူသံုးေသာင္ေလာက္ေနထိုင္ၾကတဲ့ ရြာႀကီး တစ္ရြာရွိသတဲ့။ ရြာက သာမန္ရြာဆင္းရဲသား လယ္သမားေတြ အေနမ်ားၾကတဲ့ ရြာျဖစ္သ တဲ့။ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘႏွစ္ပါးလံုး ဆံုးပါးသြားၿပီး ေဆြမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ေနထုိင္ရတဲ့ မိန္းမပ်ဳိ ေလးတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေန႔ေတာ့ ရြာကေန မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ ထြက္ခြာသြားသတဲ့။ သူမဘာေၾကာင့္ဒီလို ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ ထြက္ခြာသြားေၾကာင္းကုိ ေမ့သြားၾကသတဲ့။

ႏွစ္ေတြသံုးဆယ္ေက်ာ္ၾကာၿပီတဲ့တေန႔မွာ သစ္လြင္ေကာင္းမြန္ၿပီး တကယ့္သူေဌးႀကီးေတြမွ သာ စီးႏုိင္တဲ့ ဇိမ္ခံကားႀကီးတစ္စီးဟာ ရြာထဲကို တေျဖးေျဖးေမာင္း၀င္လာသတဲ့။ ရြာသား ေတြကလဲ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ ကားႀကီးရြာကိုလာတာ မျမင္ဖူးေတာ့ ထြက္ၾကည့္ၾကသတဲ့ ကားႀကီးဟာ ရြာသူႀကီးအိမ္ေရွ႕မွာ ရပ္ၿပီးစိန္ေတြ ေရႊေတြညြတ္ေနေအာင္ ၀တ္ထားတဲ့ မိ္န္ မႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔အေဖၚေတြ ဆင္းလာသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီမိန္းမႀကီးက ရြာသား ေတြအားလုံးအတြက္ လက္ေဆာင္္ေပးစရာပါလာတဲ့အတြက္ နံက္ျဖန္က်ရင္ ရြာလည္က ဓမၼရုံႀကီးမွာ လူစုေပးဖုိ႔ ရြာသူႀကီးကုိေျပာသတဲ့။ ရြာသူႀကီးကလည္း မိန္းမႀကီးရဲ႕အရွိန္အ၀ါ ကို စုိးရြံ႕တာေရာ။ လက္ေဆာင္ပစၥည္းလုိခ်င္တာေရာ ႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး လူစုေပးဖို႔ သေဘာတူ လုိက္သတဲ့။

ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ ဓမၼရုံမွာ လူစံုတဲ့အခါက်ေတာ့ မိန္းမႀကီးက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ေလာက္တံုးက ဒီရြာကထြက္သြားတဲ့ မိန္းကေလးဟာ က်မပဲလို ေျပာလုိက္သတဲ့၊ အဲဒီအခါမွာ ရြာသားေတြအားလံုးဟာ အံ့ၾသလြန္းအားႀကီးတဲ့အတြက္ ဟင္ ဆုိတဲ့ အသံႀကီးထြက္လာသတဲ့။ မိန္းမႀကီးကလဲ သူ႔မအျဖစ္ကိုသူမ အက်ဥ္းခ်ံဳၿပီး ျပန္ေျပာျပသတဲ့။ ဒီရြာကထြက္ကာစမွာ သူမဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေရာက္ခဲ့သတဲ့။ ေနာက္ဆံုးမွာ ကံအားေလွ်ာ္စြာ အလြန္ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အေျခေန ေကာင္းသြားသတဲ့။ အခုသူေဌးႀကီးကြယ္လြန္သြားၿပီး အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္းတစ္ ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ သူမအတြက္ ခ်န္ထားခဲ့သတဲ့။ အဲဒီေငြေတြထဲကေန သူမအတြက္ နည္းနည္းဘဲခ်န္းထားၿပီး သန္းတေထာင္လံုး သူမကုိ ငယ္စဥ္ကၾကည့္ရႈ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ တဲ့ ေက်းရြာကိုလွဴခ်င္ပါသတဲ့။

မိ္န္းမႀကီးရဲ႕ အဲ့ဒီေျပာစကားကို ၾကားလုိက္တဲ့အခါမွာ ရြာသားေတြအားလံုးဟာ အံ့ၾသ၀မ္း သာျဖစ္ၿပီး က်ယ္ေလာင္စြာနဲ႔ လက္ခုပ္ၾသဘာေတြ ေပးၾကသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမႀကီး ဆက္ေျပာတဲ့စကားကို ၾကားလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ရြာသားေတြအားလံုးဟာ မီးကိုေရနဲ႔ သတ္လိုက္သလို ၿငိမ္သြားၾကသတဲ့။

မိ္န္းမႀကီးက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ က်မဒီရြာကေနမ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ ထြက္သြားရတာ ဟာ လူယုတ္မာတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဒီလူဟာ ဒီပရိသတ္ထဲမွွာဘဲ ရွိပါ တယ္။ က်မရြာမွာ စာရင္းငွားလုပ္ခဲ့စဥ္က လယ္ပုိင္ရွင္ဦးေကာက္ဆုိသူပါဘဲ။ ဒီလူဟာ စီး ပြားေရးအရ က်မက သူ႔အေပၚမွီခုိေနရတာကို အေၾကာင္းျပဳ အထက္စီးယူၿပီး က်မကိုအ ႀကိမ္မ်ားစြာ မုဒိန္းက်င့္ခဲ့တဲ့အျပင္ ကိုယ္၀န္ရွိလာတဲ့အခါမွာလဲ ေဆးေၾကြးၿပီး ကိုယ္၀န္ကို အတင္းအဓမၼ ဖ်က္ခ်ပစ္ခဲ့တယ္။ က်မရွက္လဲရွက္ခဲ့။ သူ႔အႏၱရယ္လဲေၾကာက္ရေတာ့ ထုတ္ လဲမေျပာရဲတာေၾကာင့္ ရြာကေနထြက္သြားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

မိန္းမႀကီးရွင္းျပတဲ့စကားကို နားေထာင္ၿပီး ရြာသားေတြဟာ မိန္းမႀကီးမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ လိုက္ ဦးေကာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လုိက္နဲ႔ ဘာဆံုးျဖတ္ရမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္ေနၾက သတဲ့။ ဦးေကာက္ဟာလဲ ေၾကာက္လြန္းအားႀကီးတဲ့အတြက္ မ်က္ႏွာတခုလံုးၿပီး ေသြးမရွိ ေတာ့ဘူး။ မိန္းမႀကီးကရြာကို လွဴမဲ့ေဒၚလာ သန္းတစ္ေထာင္ဆိုတာ နည္းတဲ့ေငြမဟုတ္ဘူး ။ ရြာလမ္းေတြ အားလံုးေကာင္းသြားမယ္။ ရြာမွာလုိအပ္တဲ့ ေဆးရုံေတြ။ ေက်ာင္းေတြ။ သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြအတြက္ လူအုိရုံေတြ ေဆာက္ႏုိင္မယ္။ တရြာလံုးအတြက္ အက်ိဳးရွိမွာ ကေတာ့ အေသအခ်ာပဲျဖစ္တယ္။

ခဏၾကာေတာ့ ရြားသားတစ္ေယာက္က မတ္တပ္ရပ္လုိက္ၿပီး ဒီလုိလုပ္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး ထင္တယ္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြကလဲၾကာၿပီ။ သက္ေသအေထာက္အထားေတြလဲ မရွိေတာ့ ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္ကို ဒီလုိလြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ အဆံုးမစီရင္သင္ဘူးထင္တယ္ ။ လုိ႔ မရဲတရဲနဲ႔ေျပာလာတယ္။

အဲဒီအခါမွာ ေနာက္ထပ္ရြာသားတစ္ေယာက္က ပထမရြာသားေျပာတာကို လက္မခံဘူး။ သူကထၿပီး အခု ဦးေကာက္ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနတာကိုၾကည့္ရင္ မိန္းမႀကီးေျပာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ဟာ မွန္ပံုရတယ္။ ဦးေကာက္ဟာ မုဒိန္းလဲက်င့္ခဲ့တယ္။ ကေလးလဲဖ်က္ခ်ၿပီး လူလဲသတ္ခဲ့တယ္။ ဒီလုိလူယုတ္မာမ်ိဳးကို ေသဒဏ္စီရင္သင့္တယ္။ လုိ႔ ေျပာတယ္။

တတိယရြာသားတစ္ဦးက ဒုတိယရြာသားရဲ႕အဆိုကုိ ေထာက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူစဥ္း စားပံုက ဒုတိယရြာသားနဲ႔မတူဘူး။ သူက မိန္းမႀကီးေတာင္းဆုိခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာ့သင့္ တယ္လို႔ ထင္တယ္ ဦးေကာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥ သက္ေသခုိင္လံုတာ မခုိင္လံုတာထားဦး ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိစၥ တရြာလံုးအက်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ လိုအပ္ရင္ တစ္ရြာလံုးအက်ိဳး လူ႔အက်ိဳး လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတခုလံုးအက်ိဳးအတြက္ တစ္ေယာက္တစ္ေလ အနာခံသင့္ရင္ ခံရမယ္။
စတုတၱရြာသားတစ္ဦးက မတ္တပ္ရပ္လုိက္ၿပီး သူ႔အျမင္ကုိ ေဆြးေႏြးျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူစဥ္းစားပံုကလဲ ဒုတိယရြာသားနဲ႔ေရာ တတိယရြာသားနဲ႔ မတူဘူး။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ ေနျပန္တယ္။ အခုေဆြးေႏြးသူေတြရဲ႕ အေရအတြက္ကို အၾကမ္းဖ်င္းေလ့လာၾကည့္တဲ့ အခါ မိန္းမႀကီးေတာင္းဆုိခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာရမယ့္ ဘက္ကမ်ားေနပံုရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတိအက်ေတာ့ မေျပာႏုိင္ေသးဘူး။ အခုဓမၼရုံထဲမွာလည္း ရြာသားေတြအားလံုးနီးပါး ေရာက္ေနၾကၿပီ။ ေသခ်ာသြားေအာင္ ဦးေကာက္ကို အဆံုးစီရင္သင့္မသင့္ ဒီမိုကေရစီနည္း နဲ႔အညီ အားလံုးရဲ႕သေဘာဆႏကို ရယူၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။

ပံုျပင္ကေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။


ကဲသူငယ္ခ်င္းတုိ႔လဲ ဒီပံုျပင္ကုိဖတ္ၿပီးဆိုေတာ့ ဦးေကာက္နဲ႔ ဒီမိန္းမႀကီးရဲ႕အမူကုိ ဘယ္လုိ စီရင္သင့္သလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။ ပထမရြာသားေျပာတဲ့စကားကို ေထာက္ခံတဲ့လူရွိသ လို မေထာက္ခံလဲသူလဲရွိတယ္။ ထုိနည္းတူပဲ ဒုတိယ။ တတိယ။ စတုတၱရြာသားေတြ ေျပာ တဲ့စကားကို ေထာက္ခံတဲ့သူလဲ ရွိသလုိ မေထာက္ခံတဲ့သူလည္းရွိပါတယ္။ ကဲ သူငယ္ခ်င္း တုိ႔ေကာ ဘယ္သူကို ေထာက္ခံမလဲဆိုတာ ကြန္မန္႔မွာ ၀င္ေရးခဲ့ၾကပါေနာ္။