ကံမၾကံဳ၍

ကံမၾကံဳ၍

မဆံုခဲ့ရ၊ သည္ဘ၀မွာ

ေ၀းၾကၿပီးေလ၊ သိ၍ေနလည္း

အလြမ္းမ်ားႏွင့္ ၊ ေျဖသိမ့္ခဲ့၏

တမ္းတေနမိ၊ သတိရဆဲပါ…

ေတြ႔ဆံုျခင္းသည္၊ ခြဲခြာျခင္း၏လမ္းစ

သိ၍ေနလည္း၊ ေနာက္က်ခဲ့ၿပီး

အလြမ္းစႏွင့္ ၊ေျဖသိမ့္ေနမိ

အစဥ္ထာ၀ရ၊ သတိရျခင္းပါ…

ေၾသာ္…..ကံမၾကံဳ၍

မဆံုႏုိင္ဘဲ၊ ေ၀းခဲ့ၾကၿပီးေလ

အစဥ္အၿမဲ၊ ေမ့ဖို႔ခက္သည္

ေ၀းသြားသူေတာ့ သိမည္မဟုတ္…

ငယ္စဥ္အခါ ပုံရိပ္ေဟာင္းကုိ

ေႏွာင္းတေျမ႕ေျမ႕ ၊သတိရ၍

မေမ့ႏုိင္ဘဲ ၊လြမ္းစေ၀ဆဲ…

ေနာက္ဆံုးေတာ့ …

ကံမၾကံဳ၍ ခြဲၾကၿပီးေလ….။

ယုန္ကေလး