ကမာၻေက်ာ္ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဒီဇုိင္နဲ႔ စတုိင္မ်ား






ကမၻာေပၚက နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အ၀တ္အစား ဒီဇိုင္းေတြပါ။
Foreign policy က The Devil Wears Taupe ေခါင္းစ
ဥ္နဲ႔ photo essay ပါ။

အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ရင္မႈကိုတင္ ျပတာမဟုတ္ပါဘူးတဲ့ ... တခါတရံ ႏိုင္ငံေရး၊ အာဏာပါ၀ါ နဲ႔ ခ်ည္မွ်င္တို႔ကို ေပါင္းၿပီး ဖက္္ရွင္ ပဥၥလက္ ျပဳလုပ္ရန္ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

သူတို႔မရွိရင္ သူတို႔အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္လို႔ တြင္တြင္ေျ ပာေနသူေတြပါ။ အမွန္က သူတို႔မရွိမွ သူတို႔တိုင္းျပည္ေတြ ဒုကၡကင္းေ၀းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။


ပထမစြဲတာက ေျမာက္ကိုးရီးယားက ကိုကိုကင္ (kim Jong-il)
ဒုတိယက ကိုယ္လုံးခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ယူကရိန္းမကိုႀကိဳက္တဲ့ ကိုကိုကဒါဖီ (Col. Muammar al-Qaddafi)
တတိယက အီရန္က အမာဒီနီဂ်က္ (Mahmoud Ahmadinejad)
စတုတၳက က်ဴးဘားက ဖီဒယ္ နဲ႔ ရာအူးလ္ ကတ္စထရို တို႔ညီေနာင္ (Fidel and Raú
l Castro)
ပဥၥမက ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ရဲ႔ ဇင္ဘာေဘြျပည္သူေတြေပးတဲ့ အခိုးဆုံးဆုရသူ မူဂါဘီ
(Robert Mugabe)
ဆဌမက ဗင္နီဇြဲလားက ခ်ာဗက္ (ဇ) (Hugo Chávez)
သတၱမက ယူဂမ္ဒါက မူဆာဘီနီ (Yoweri Museveni)

အဌမက တို႔ႏိုင္ငံရဲ႔ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ဘဘၾကီး (ဘဘၾကီးကို အန္တီႀကိဳင္ကဆင္ေပးပုံမရဘူး သူက်ေတာ့ စိန္ေတြကို လန္ထြက္ေနေအာင္၀တ္တယ္။ အၿမဲတမ္း ၁၊ ၂၊ ၃ ပါ၀င္ေနၾက ဘဘႀကီး အခုခါမွာေတာ့ အဆင့္ ၈ တဲ့၊ ႏိုင္ငံ သိကၡာက်တယ္)

န၀မ က ဆူဒန္က အယ္ ဘာရွား (Omar Hassan al-Bashir)

ေနာက္ဆက္တြဲ။ ဘဘႀကီးက အဆင့္ (၈) ခ်ိတ္တာ .. ငါ့နွယ္ ေတာပံုတံုးလို ့ လူရာ မ၀င္ဘူး ဆိုုၿပီး ဖင္ေဆာင့္ေနတာနဲ႔ ႀကိဳင္ႀကိဳင့္ လက္စြဲ နတ္ကေတာ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေပၚဖက္ရွင္ကို ၀တ္ၿပီး ထြက္လာတာ.. ဒီလိုပါတဲ့ဂ်

ဒီတခါ ငါဟဲ့ သန္းေရႊ လဒူမဟုတ္ဖူး..ရွင္ဘုရင္ပုဆိုး ပိုးခ်ည္းတဲ့ အဟင္း အဟင္း..(၀င္းဥ ေလသံ ေလးျဖင့္ ဖတ္ရန္) ဒီတခါ ပထမ အရာ..မင္းဘယ္ေျပးမလဲ မိေရႊသဲ...


ဧရာ၀တီမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္..
ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

ျမန္မျပည္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဖက္ရွင္မ်ား

ဦးဟန္ေလးရဲ႕ လက္ရာပါ...

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

lovely cartoons

အခ်စ္ဆိုတာ ေရေပၚမွာ ေပါေလာေပၚေနတဲ့ ပုလင္းတလံုးလုိပါပဲလား...

တခါတရံမွာေတာ့ အခ်စ္ကုိ ေဟာဒီလုိ ကစားလို႔ရသတဲ့...
ေနာက္ၿပီး အခ်စ္ဆုိတာ ေပးဆပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးလုိ႔ ထင္တယ္ေနာ္...
အခ်စ္ရဲ႕ေနာက္မွာအမုန္း၊ အမုန္းရဲ႕ေနာက္မွာ လက္သီးပဲရမယ္မွတ္....

အခ်စ္ရမွာေတာ့ ဆက္ခ်စ္ဖုိ႔ပဲလုိတယ္ေနာ္...



ယုန္ကေလး

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

Thai and Cambodian Troops Clash at Border over Preah Vihear Temple

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

လက္ ၂ ဖက္မရွိေတာ့ေပမဲ့ ေျခေထာက္နဲ႔ စာေရးသင္ေနတဲ့ သူငယ္တန္းကေလး

Saturday, 19 February 2011 16:57 Editor

တရုတ္ ေက်းလက္ေဒသမွာ ၾကီးျပင္းလာရတဲ့ ဘ၀ေတြ ဟာ ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွပါတယ္။ လက္ ၂ ဖက္စလံုး မရွိေတာ့တဲ့ ကေလးငယ္ တစ္ဦးရဲ႕ ေနရာကေန ၀င္ေရာက္ ခံစားၾကည့္စမ္းပါ။

လြီယန္ဘိုဟာ အျခားေသာ ၅ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေတြလိုပါပဲ။ သူငယ္တန္းအတန္းမွာ စာေရး၊ စာဖတ္သင္ေနတာပါ။ အျခားကေလးေတြနဲ႔မတူတာကေတာ့ သူဟာ ေျခေထာက္နဲ႔ စာေရးႏုိင္ဖို႔ကို ၾကိဳးစားေနရတယ္။

“က်မတို႔က သူရဲ႕ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ခဲတံကို ကို္င္တြယ္တက္ေအာင္လို႔ ဦးဆံုး ေလ့က်င့္ေပးပါတယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ လုပ္လို႔ မရဘူးေပါ႔။” သူရဲ႕ ဆရာမက ေျပာျပတာပါ။ “ဒါေပမဲ့ လြီက သိပ္ကို ဇြဲသန္တယ္ေလ။ တခ်က္ျပီး တခ်က္၊ တလံုးျပီးတလံုး ျဖည္းျဖည္း ေလ့က်င့္တဲ့သူပါ။ က်မက အျခားကေလးေတြကို စာသင္ျပျပီးတဲ့အခါ သူ႔ကို ေလ့က်င့္ေပးပါတယ္။”

အသက္ ၃ ႏွစ္ အရြယ္မွာ လွ်ပ္စစ္ ဗို႔အားျပင္းထန္လွတဲ့ ၀ါယာၾကိဳးနဲ႔ မေတာ္တဆ ထိခိုက္မိျပီး လက္ ၂ ဖက္စလံုး ဆံုးရံႈးခဲ့ရတယ္။

အခုေတာ့ သူဟာ ေျခေထာက္နဲ႔ သြားတုိက္တတ္တယ္။ မ်က္ႏွာသစ္တတ္တယ္။ စက္ဘီးစီးတတ္ေနျပီ။ ေျခေထာက္နဲ႔ပဲ ဖုန္းဆက္တတ္ေနပါျပီ။

၀မ္းနည္းစရာတကယ္ေကာင္းတာပါ။ လြီဟာ သူ႔ဟာသူကိုယ္တုိင္ လုပ္မွရတာပါ။ မိဘေတြက ကြာရွင္းထားသူေတြ။ ေဆး၀ါးစရိတ္ေတြအတြက္ အေမျဖစ္သူက အိမ္နဲ႔ အေ၀းမွာ အလုပ္ဆင္းရတယ္။

အခုေတာ့ လြီေလးဟာ အဖြားနဲ႔ေနရတယ္။ တူကိုင္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြမ္းက်င္ေနျပီ။ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ တူကိုင္တတ္ဖို႔ ေလ့က်င့္ရတာ ၂ ပတ္ၾကာတယ္လို႔ အဖြားက ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းေတြအၾကားမွာ လီြဟာသိပ္ကို ေရပန္းစားေနသူပါ။ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေက်ာင္းကပြဲမွာ သူ႔ရဲ႕ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းကို အေျခခံတဲ့ ျပဇာတ္ကြက္မွာ သူဟာ စူပါစတားျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။

ေမာကၡႏုိင္ငံတကာ ပညာေရးသတင္း

Source: CCTV

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

အာရပ္ေတာ္လွန္ေရးက ေမြးဖြားလိုက္တဲ႔ ျမန္မာလူငယ္မ်ားရဲ႕ Just Do It လႈပ္ရွားမႈ

Friday, 25 February 2011 00:07 ေမာကၡျပည္တြင္းသတင္း

တူနီးရွားမွ အစျပဳခဲ႔တဲ႔ အာရပ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ‘ဒိုမီႏို အက်ဳိးသက္ေရာက္မွႈ’ ပံုစံျဖင္႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းနဲ႔ ေျမာက္အာဖရိက တစ္ႏိုင္ငံျပီး တစ္ႏိုင္ငံ ဇယ္စက္သလို ကူးသြားျပီး အာဏာရွင္ေတြ ျပဳတ္က်ဖို႔ ဖန္တီးလာသည္။

၄င္း ‘ဒိုမီႏို အက်ဳိးသက္ေရာက္မွႈ’ (domino effect) က အာရပ္ကမၻာမွာတင္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ၊ ကမၻာအႏွံရွိ အာဏာရွင္ ႏိုင္ငံေတြကိုပါ ‘လိပ္ျပာေတာင္ပံ အက်ဳိးသက္ေရာက္မွႈ’ (butterfly effect) ပံုစံနဲ႔ လွႈိင္းရိုက္ခတ္ လာသည္။

တူနီရွား လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ရဲ႕ အေတာင္ပံ တစ္ခ်က္ ခတ္လိုက္မွႈက အီဂ်စ္၊ ဘာရိန္း၊ လစ္ဗ်ား စတဲ႔ႏို္င္ငံေတြမွာ ဆိုင္ကလုန္း ျဖစ္သြားေစျပီး၊ ယခု တရုတ္၊ ျမန္မာ စတဲ႔ အာရွ အာဏာရွင္ ႏိုင္ငံေတြမွာပါ ေတာ္လွန္ေရး ဟာရီကိန္းေတြ တိုက္ဖြန္းေတြ ျဖစ္ဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာေနသည္။ ‘ေညာင္ဦးကမ္းပါးျပိဳလို႔ စမၸာယ္နဂို က ႏြားမ ေပါင္က်ဳိး’ ဆိုတဲ႔ မဆီမဆိုင္ ျဖစ္တတ္မွႈေတြကို ရည္ညႊန္းတဲ႔ ပ်က္လံုးက အာရပ္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္အာဏာရွင္ ျပဳတ္က်ေရး အဆက္အစပ္ အတြက္ လာမွန္ေနသည္္ ဆိုရမည္။

ျပီးခဲ႔တ႔ဲအပတ္အတြင္း ျမန္မာလူငယ္မ်ားက အီဂ်စ္နဲ႔ တူနီးရွား ေတာ္လွန္ေရးမ်ားကို အားက်ျပီး စစ္အာဏာရွစ္စနစ္ အဆံုးသတ္ေရးအတြက္ Just Do It လွႈပ္ရွားမွႈကို စတင္ ေဖာ္ေဆာင္လာၾကသည္။ Just Do It လွႈပ္ရွားမွႈကို စတင္ လုပ္ေဆာင္ေနသူ တစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ ရန္ကုန္မွ ကိုရဲႏိုင္ က Just Do It အဖြဲ႔မွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းကို ကိုယ္စားျပဳတာ မဟုတ္ဘဲ မည္သူမဆို Just Do It ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ မည္သည့္ေနရာတြင္မဆို စစ္အစိုးရ ျဖဳတ္ခ်ေရး Just Do It လွႈပ္ရွားမွႈမ်ား ရွိေနမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေမာကၡကို ေျပာခဲ႔သည္။

Just Do It က ျပည္တြင္းတြင္ ေဒသအလုိက္ လူထု အံုၾကြမွႈမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ စတင္လွႈပ္ရွားေနျပီး၊ ၄င္းတို႔ ေဖ႔စ္ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာကိုလည္း ဖန္တီးထားျပီး http://www.facebook.com/pages/Just-Do-It-against-Military-Dictatorship/194818177209500 အီဂ်စ္နဲ႔ တူနီရွား စတိုင္ ေတာ္လွန္ေရး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ေပၚဖို႔ ျပင္ဆင္ေနသည္ဟု ဆုိသည္။ Just Do It ေဖ႔စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာကိုလည္း ၂၄ နာရီအတြင္း လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ ၀င္ခဲ႔သည္ဟု ကိုရဲႏိုင္က ေမာကၡကို ေျပာျပခဲ႔သည္။



ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

ဇနီး ၃၉၊ သားသမီး ၉၄ နဲ႔ ေျမး ၃၃ ေယာက္ ပိုင္ဆိုင္သူရဲ႕ ကမၻာ႔အၾကီးဆံုး မိသားစု

Wednesday, 23 February 2011 03:16 ေမာကၡ ႏိုင္ငံတကာသတင္း

အိႏၵိယႏိုင္ငံ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ ဘခ္ေတာင္ ေက်းရြာမွ ဇီရိုနာ ခ်န္နာ ဆိုသူမွာ ဇနီး ၃၉ ေယာက္ရွိျပီး သားသမီး ၉၄ ေယာက္၊ ေခြ်းမ ၁၄ ေယာက္ႏွင္႔ ေျမး ၃၃ ေယာက္ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ သူ႔ရဲ႕ ကမၻာ႔အၾကီးဆံုး မိသားစုအတြက္ ဂုဏ္ယူမဆံုးလည္း ျဖစ္ေနသည္။

ထိုမိသားစုမ်ားမွာ ဘခ္ေတာင္ေက်းရြာမွ အခန္း ၁၀၀ ပါ ေလးထပ္တိုက္ၾကီးတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။ သူ႔ဇနီးမ်ားက မစၥတာ ခ်န္နာနဲ႔ တစ္ညတစ္ေယာက္ အလွည့္က် အိပ္ၾကရသည္။ ဇနီး ၃၉ ဦးၾကားတြင္ ျပႆနာ တစံုတရာ မရွိဘဲ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ေနၾကသည္ဟု ေဒးလီးေမးလ္ သတင္းစာက ေဖာ္ျပသည္။

မစၥတာခ်န္နာက “ဘုရားသခင္က က်ေနာ္ကို အထူး စပယ္ေစာင္႔ေရွာက္တယ္လို႔ အျမဲခံစားမိပါတယ္။ ဇနီးေတြ သားသမီး ေတြ အမ်ားၾကီးေစာင္႔ေရွာက္ဖုိ႔ ဘုရားသခင္က အခြင္႔ေပးထားတာပါ၊ ကမၻာ႔အၾကီးဆံုး မိသားစု တစ္စုကို ဦးေဆာင္ ေနရသူေပါ႔” ဟု သတင္းစာကို ဂုဏ္ယူ ေျပာဆိုခဲ႔သည္။မစၥတာခ်န္နာ က မိသားစုကို စစ္တပ္ စည္းကမ္းဆန္ဆန္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။



အၾကီးဆံုး မယား ဇာသီယန္ဂီ က အျခား မယားမ်ားကို သန္႔ရွင္းေရးမွအစ ခ်က္ျပဳတ္ ေလွ်ာ္ဖြတ္ အိမ္မွႈကိစၥအားလံုးကို ဦးေဆာင္စီမံ ကြပ္ကဲသည္။ ညေနစာ တစ္ပြဲစာ စီစဥ္လွ်င္ ၾကက္အေကာင္ ၃၀၊ အာလူး ၁၃၂ ေပါင္နဲ႔ ဆန္ ၂၂၀ ေပါင္ ခ်က္ရသည္။

မစၥတာခ်န္နာက သူ႔မိသားစု ထပ္ခ်ဲ႕ဖို႕အတြက္ မိန္းမငယ္ငယ္မ်ား ထပ္ယူဖို႔ စဥ္းစားေနေၾကာင္းလည္း ေျပာခဲ႔သည္။ စိတ္၀င္စားသူမ်ား ေဒးလီးေမးလ္ သတင္းစာကတဆင္႔ ဆက္သြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေမာင္းခတ္ ေၾကျငာထားသည္။ တစ္ႏွစ္ထဲ တြင္ မိန္းမ ဆယ္ေယာက္ လက္ထပ္ခဲ႔သည္။ အလွည့္က် ခြဲတမ္းစနစ္ ထားေသာ္လည္း အငယ္ဆံုး ဇနီးမယားမ်ားကို မ်က္ႏွာသာေပးျပီး သူ႔အိပ္ယာက်ယ္ထဲတြင္ ပိုေခၚသိပ္တတ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

အသက္ ၃၅ ႏွစ္ရွိ ရင္းခ္မီနီ ဆိုတဲ႔ ဇနီးက “ခ်န္နာက က်မတို႔ ရြာမွာ အေခ်ာဆံုး လူပဲ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၈ ႏွစ္က က်မကို လက္ထပ္ဖို႔ စာေပးခဲ႔တယ္။ အခု က်မတို႔ အားလံုး သူ႔ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေနျပီး ျဖည့္ဆ

ည္းေပးၾကတယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။

ေနာက္ ဇနီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သူ ဟန္သာဂန္ကီ က “မိသားစုစနစ္ကေတာ႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အျပန္အလွန္ ခ်စ္ခင္မွႈ ေလးစားမွႈ ထားၾကတာပါပဲ။ ခ်န္နာက ရြာက အဆင္းရဲဆံုး မိန္းကေလးေတြကို ေစာင္႔ေရွာက္တဲ႔ အေနနဲ႔ လက္ထပ္ယူတာ၊ သူ႔အေဖတုန္းကလည္း ဇနီးေတြအမ်ားၾကီး ယူခဲ႔တယ္” ဟု ျပံဳးရႊင္စြာျဖင္႔ ေျပာဆိုခဲ႔သည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

လစ္ဗ်ားအာဏာရွင္ ကဒါဖီ၏ ေနာက္ဆုုံးေန႔မ်ား ေရာက္ျပီလား




ၾသရသ

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၅၊ ၂၀၁၁

အာဖရိကေျမာက္ပိုုင္းက သက္ေတာ္ရွည္ အာဏာရွင္ၾကီး လစ္ဗ်ားျပည့္ရွင္ ကဒါဖီတေယာက္ ျမိဳ႔ေတာ္ ထရီပိုုလီမွာ ေခြးေသ ၀က္ေသ မေသဘူး၊ အာဇာနည္တဦးလိုု ေသမယ္ လိုု႔ ေျပာလိုုက္တယ္။ က်ားမ မေရြး၊ ကေလးေတြ ေခြးေတြအထိ သတ္ျဖတ္ ရွင္းလင္းျပီး ရန္သူေတြကိုု မ်ဳိးေစ့ေတာင္ မခ်န္ဘူးလိုု႔ ၾကိမ္းလိုုက္တယ္။ အေနာက္အုုပ္စုုကအဖ်က္သမားေတြကိုု ဆန္႔က်င္ေခ်မႈန္းၾကလိုု႔ ေၾကြးေၾကာ္ေနရာကေန သူရဲ့မိတ္ေဆြၾကီး အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္ေခါင္းေဆာင္ အိုုစမာဘင္လာဒင္ေၾကာင့္ သူ႔တိုုင္းျပည္ပ်က္ရတာပါလိုု႔ စြပ္စြဲလိုုက္ျပန္တယ္။ လက္နက္မဲ့တဲ့ ဆႏၵျပသူေတြကိုု ေၾကးစားစစ္သားေတြ၊ ရဟတ္ယာဥ္ေတြ သုုံးျပီး ပစ္ခတ္ သတ္ျဖတ္ေနတယ္လိုု႔ ဆိုုတယ္။

အာဖရိကနဲ႔ အေရွ႔အလယ္ပိုုင္းက စာနယ္ဇင္းေတြက ကဒါဖီဟာ သူ႔ဇာတ္သိမ္းခ်ိန္မွာ သူ႔တိုုင္းျပည္ကိုု တစစီ ျပိဳကြဲ ပ်က္စီးသြားေအာင္ ျပည္တြင္းစစ္မီးတိုုက္ျပီး ထားခဲ့ေနျပီလိုု႔ ေ၀ဖန္ေနျပီ။ အာဖရိကက ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ေလာက္ျပီး ျပည္သူေတြ ေသြးေခ်ာင္းစီးေနတဲ့ တိုုင္းျပည္အခ်ဴိ႔လိုု သူဟာ တိုုင္းျပည္ကိုုပါ ေသတြင္းထဲ ပိုု႔ခဲ့ဖိုု႔ လုုပ္ၾကံသူလိုု႔ အမည္းစက္ၾကီး ျဖစ္လာေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ကဒါဖီ မက်ဆုုံးခင္မွာ ႏိုုင္ငံတကာက ရင္မေနၾကရတယ္။ အီဂ်စ္ျပည္နဲ႔ တူနီးရွားက အာဏာရွင္ေတြဟာ ကဒါဖီထက္ တိုုင္းျပည္မ်က္ႏွာကိုု ၾကည့္သလိုု အမွတ္ပိုုေပးရမလိုုပဲ။ သိုု႔ေသာ္ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္က လက္နက္ကိုုင္စစ္တပ္ဟာ ေနာက္ဆုုံးတေန႔မွာ ျပည္သူဖက္ကိုု ေသနတ္ေျပာင္း မလွည့္တဲ့တေန႔ ျပည္သူေတြ ေအာင္ပြဲ ခံရတာ အမွန္တရားပါ။

ယခုုအခ်ိန္မွာ လစ္ဗ်ားျပည္အေရွ႔ဖက္ အီဂ်စ္နယ္စပ္တေက်ာနဲ႔ ကမ္းရိုုးတမ္းမွာ အတိုုက္အခံ၊ ဆႏၵျပသူ လူငယ္ေတြနဲ႔ ခြဲထြက္လာတဲ့ စစ္တပ္ေတြက ခ်ဴပ္ထိမ္းလိုုက္ျပီ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြဟာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ သတ္ျဖတ္မႈေတြကိုု ေရွာင္ရွားဖိုု႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနၾကတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းေတြက ဒုုကၡသည္စခန္းေတြ ဖြင့္ျပီး ၾကိဳဆိုုဖိုု႔ ျပင္ဆင္ေနရတယ္။ ႏိုုင္ငံျခားသားေတြ ျမိဳ႔ေတာ္ ထရီပိုုလီကေန ကယ္ထုုတ္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားေနၾကတယ္။ မၾကာမီမွာ ထရီပိုုလီကိုု ကယ္တင္မယ္လိုု႔ ခြဲထြက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြက ေၾကြးေၾကာ္တယ္။ ထရီပိုုလီမွာလည္း ဆက္ျပီး ကန္႔ကြက္ဆႏၵ̔ျပဦးမွာပဲလိုု႔ ဆန္႔က်င္သူေတြက ထုုတ္ျပန္ထားတယ္။ ကဒါဖီဟာ အနည္းဆုုံးေတာ့ သူ႔အုုပ္ခ်ဴပ္မႈအာဏာစက္ကိုု ဆုုံးရႈံးေနရတာ ထင္ရွားတယ္။ အာဏာစက္ကိုု ျပန္လည္ ရယူဖိုု႔ အရင္းအႏွီးကေတာ့ ျပည္သူလူထုုေတြရဲ့ အသက္ေတြ ေသြးေတြကိုု စေတးျပီးမွပဲ ျဖစ္မယ္ ဆိုုတာ ထင္ရွားေနျပီ။ ဒါဟာ အႏွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အာဏာရွင္တဦး က်ဆုုံးခန္း၊ ပ်က္စီးခန္း မ်က္ျမင္သက္ေသျဖစ္တယ္လိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။

စိတ္၀င္စားစရာကေတာ့ ကဒါဖီဟာ ျပည္သူလူထုုကိုု အေၾကာက္တရားနဲ႔ ပိျပားေအာင္ သတ္ျဖတ္ ဖမ္းဆီး ဖိႏွိပ္ အုုပ္ခ်ဳပ္ႏိုုင္ရုုံတင္မဟုုတ္၊ ႏိုုင္ငံတကာမွာလည္း ႏိုုင္ငံေရးၾသဇာ စီးပြားေရး ၾသဇာ တည္ေဆာက္ႏိုုင္သူ၊ ျဖန္႔က်က္ႏိုုင္သူ ျဖစ္တယ္ ဆိုုတာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အႏွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ အာဏာျမဲတာေပါ့။ သူရဲ့ ကိုုလိုုနီအရွင္ေဟာင္း အီတလီဟာ သူ႔ကိုု ေရနံနဲ႔ ဓာတ္ေငြ႔မ်က္ႏွာေၾကာင့္ အေတာ္ကိုု ပ စားေပး ဆက္ဆံတယ္။ ဥေရာပေစ်းကြက္ဟာ လစ္ဗ်ားက စြမ္းအင္ကုုန္ၾကမ္းတင္သြင္းမႈကိုု အေတာ္မီွခိုုေနတယ္။ အာဏာရွင္ ကဒါဖီဟာ ကုုလညီလာခံမွာသာမက ႏိုုင္ငံတကာမွာ အၾကမ္းဖက္၀ါဒနဲ႔ ရန္စေနတာေတာင္ အရင္းရွင္ေတြက မ်က္ႏွာလြဲေနခ့ဲၾကတာ အႏွစ္ ၄၀ ရွိေပါ့။ ဒါဟာ အေနာက္ႏိုုင္ငံေတြရဲ့ မ်က္ႏွာလိုုက္တဲ့ ပထ၀ီႏိုုင္ငံေရးပဲ။

အခုုလိုု ေနမ၀င္ခင္မွာ ၁၉၈၈ တုုန္းက စေကာ့တလန္ျပည္ေပၚမွာ အေမရိကန္ေလယာဥ္တစင္းကိုု ဗုုးံေဖာက္ပစ္လိုုက္ခဲ့တဲ့ အမႈမွာ အေတာ္ အစြပ္စြဲခံရတယ္။ အေမရိကန္က ကဒါဖီရန္စကားေျပာလြန္းလိုု႔ တိုုက္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ သူ႔နန္းေတာ္ကိုု တိုုက္ခဲ့ရေသးတယ္။ လစ္ဗ်ားျပည္ကိုု No Fly Zone ေတြ ဘာေတြနဲ႔ သူ႔ေလယာဥ္ေတြ တက္မလာႏိုုင္ေအာင္ လုုပ္မယ္ ဘာညာ ျဖစ္ဖူးတယ္။ ျပီးေတာ့ အဂၤလန္က လစ္ဗ်ားရဲ့ ေရနံေတြ ဂက္စ္ေတြ မက္လိုု႔ အဲသည္ ေလယာဥ္အၾကမ္းဖက္သမားကိုု မ်က္ႏွာလုုပ္ျပီး လြတ္ျငိမ္းခြင့္ မၾကာခင္က ေပးလိုုက္ေသးတယ္။ အခုုေတာ့ ဒါေတြအကုုန္လုုံးက အေနာက္ျပည္က အရင္းရွင္ေတြကိုု အရွက္ရေစခဲ့ေပါ့။

အေမရိကန္ကလည္း စြမ္းအင္ကုုန္ၾကမ္းပိုုင္ရွင္ အာဏာရွင္ေတြအေပၚမွာ အလြန္ အလိုလိုုက္တာ ကလား၊ အီဂ်စ္ျပည္တုုန္းက အေတာ္ထိန္းျပီး ေ၀ဖန္သူဟာ အခုုေတာ့ အခ်ိန္မီ လစ္ဗ်ားကိုု ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ေနရျပီ။ ခ်က္ျခင္းဆိုုသလိုု ကုုလလုုံျခဳံေရး ေကာင္စီက လစ္ဗ်ားကိုု ျပစ္တင္ ရႈတ္ခ်ေနရျပီ။ ဆန္ရွင္ေတြ တုုိးျပီး ပိတ္ဆိုု႔အေရးယူမယ္၊ တိုုင္းျပည္ကိုု အေျဖရွာပါလိုု႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုုက္တြန္းေနရျပီ ျဖစ္တယ္။ မတုုိက္တြန္း မစြက္ဖက္လိုု႔ မရဘူးေလ၊ အခုုေတာင္ ေရနံေစ်းေတြ ထိုုးတက္ျပီ၊ ေစ်းကစားသူေတြက စုုိး၇ိမ္တၾကီးနဲ႔ ေရနံေစ်းကြက္ကိုု စြက္ဖက္ေနျပီ၊ စီးပြားက်ေနရာက ဦးေမာ့မလုုိ ျဖစ္ေနတဲ့ ကမာၻၾကီးဟာ အာဏာရွင္ႏိုုင္ငံတခုုရဲ့ ေရနံေစ်းကြက္ ေဇာ္ထိုုးမိုုးေမ်ာ္မွာကိုု မလိုုလားဘူး၊ အေျဖအျမန္ရွာမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ မဟုုတ္လား။

ကဒါဖီရဲ့ လစ္ဗ်ားျပည္ၾကီး ပ်က္စီးရတာဟာ လူငယ္မ်ဴးိဆက္သစ္ေတြရဲ့ အင္တာနက္ ရီေဗာလူးရွင္း သက္သက္နဲ႔ေတာ့ မဟုုတ္ဘူး။ လူငယ္ေတြက အင္တာနက္ကီးဘုုတ္ေတြ ကိုုင္သလုုိ ေသနတ္ေတြ လက္နက္ေတြလည္း ကိုုင္တြယ္ ပစ္ခတ္ႏိုုင္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ လက္နက္တိုုက္ေတြ ၀င္စီးျပီး ၾကမ္းတဲ့ေကာင္ေတြက ၾကမ္းေနေတာ့တာပဲ။

ျပီးေတာ့ စစ္တပ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူ႔နယ္ပယ္ သူ႔ျမိဳ႔နယ္ေတြမွာ အတုုိက္အခံနဲ႔ ပူးေပါင္းလိုုက္တယ္။ ျပည္သူကိုု မပစ္ဘဲနဲ႔ သူတိုု႔နယ္ကိုု သူတိုု႔ လုုံျခဳံေရးယူထားလိုုက္တယ္။ ဒါက အီဂ်စ္ျပည္ တပ္မေတာ္ ၾကားေနတာထက္ေတာင္ တလွမ္း ပိုုသြားသလိုု ျဖစ္တယ္။ လူသတ္တဲ့ စစ္တပ္ကိုုေတာင္ ခြဲထြက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ျပန္ တိုုက္မယ္ ဆိုုတဲ့ သေဘာျဖစ္သြားတာေပါ့။

ေနာက္တခ်က္က အစုုိးရ၀န္ၾကီးေတြ၊ ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ သံတမန္ေတြက ကဒါဖီတိုု႔ကိုု စြန္႔ခြာလိုုက္တာကလည္း အေရးပါျပန္တာပဲ။ သူတိုု႔တေတြက အာဖရိကအစည္းအရုုံးေတြကေနေတာင္ ထြက္ျပီးေတာ့ ကဒါဖီ ျပည္သူေတြကိုု သတ္ျဖတ္တာကိုု ေ၀ဖန္ ရႈတ္ခ်လိုုက္တယ္။ နယူးေယာက္က ကုုလသမဂၢအတြက္ ဌာေန ရုုံးခမ္းဖြင့္ထားတဲ့ လစ္ဗ်ားသံရံုုးက အစုုိးရအလံကိုု ျဖဳတ္ခ်ျပီး အတုိက္အခံအလံကိုု လႊင့္တင္ထားတယ္။ ၀န္ၾကီးေတြက ထရီပိုုလီကေန စြန္႔ခြာျပီး ခြဲထြက္ျမိဳ႔ေတာ္ေတြဆီကိုု သြားပူးေပါင္းလိုုက္တယ္။ အခ်ဳိ႔ စစ္ဗိုုလ္ၾကီးေတြက အျခား ႏိုုင္ငံေတြကိုု စြန္႔ခြာသြားၾကတယ္။ ဒါဟာ တိုုင္းျပည္တခုု က်ဆုုံးခန္း မဟုုတ္ရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ထင္သလဲ။ ပထ၀ီေဒသ တည္ျငိမ္မႈကိုုပါ ထိခိုုက္သြားတာေၾကာင့္ အားလုုံး ရင္မေနတယ္လိုု႔ ဆိုုတာေပါ့။

သည္ေလာက္ တိုုင္းျပည္ၾကီး မီးဟုုန္းဟုန္းေတာက္ေနတာေတာင္မွ အဲသည္အာဏာရွင္က အာဏာကိုု က်ားကုုတ္က်ားခဲ ျပန္တြယ္ျပီး အရယူႏိုုင္လုုိက္မယ္သာ ဆိုုရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြအားလုုံးနဲ႔ ႏိုုင္ငံတကာ ကြန္ျမဴနီတီဟာ တသက္လုုံး မ်က္ႏွာမလွန္ႏိုုင္ေအာင္ အရွက္ရေတာ့မယ္။

ကဒါဖီလက္ထဲက အသက္ငင္ေနတဲ့ တုုိင္းျပည္ၾကီးကိုု လြတ္လပ္ျခင္း ငတ္မြတ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြ လက္ထဲ ျပန္ လုုယူျပီး ထည့္ေပးဖိုု႔က ႏိုုင္ငံတကာက အစုုိးရအမ်ားအတြက္ စာေမးပြဲ စစ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္က ေဆြးေႏြးဖူးၾကသလိုု လစ္ဗ်ားျပည္ေပၚမွာ သူ႔တိုုက္ေလယာဥ္ေတြ သူ႔ရဟတ္ယာဥ္ေတြ တက္မလာအာင္ ေလေၾကာင္းကန္႔သတ္မႈေတြ လုုပ္မွာလား။ ဒါဆိုုရင္ ေနတိုုးတပ္ေတြရဲ့ သေဘာထားနဲ႔ တာ၀န္ေတြ လုုိမယ္။ အာဖရိကႏိုုင္ငံမ်ား အစည္းအရုုံးက ၀င္ေရာက္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ေတြ လႊတ္မွာလား။ ကဒါဖီေနာက္မွာ ေၾကးစားေတြက အာဖရိကႏိုုင္ငံတခ်ဳိ႔က ဆိုုပဲ။ ဒါကိုု ဘယ္ေလာက္ ကန္႔သတ္ႏိုုင္ပါ့မလား။ အတုိုက္အခံေတြ ခြဲထြက္ စစ္တပ္ေတြ ျမိဳ႔ေတာ္ေတြကိုု ႏိုုင္ငံတကာက အသိအမွတ္ တစုုံတရာျပဳျပီး ကာကြယ္တာ၊ ေစ့စပ္တာ၊ ႏိုုင္ငံတကာသေဘာထားေတြနဲ႔ ပုုံစံသြင္းတာေတြ လုုပ္ၾကမလား။ ကုုလလုုံျခဳံေရး ေကာင္စီ ဘာလဲ ဘယ္လဲေပါ့။ ေမးခြန္းေတြ က အမ်ားၾကီးပါ။ အီဂ်စ္ျပည္တုုန္းကလိုု အျပင္က ေအာ္ရုုံေအာ္ျပီး အတြင္းမွာအခ်င္းခ်င္းေတြ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ ျပီးၾကမွာလား။ ကဒါဖီရဲ့ အႏွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ ေခါင္းမာပုုံမ်ဳိးနဲ႔ကေတာ့ သူ႔ကိုု ရွင္းပစ္မွ ျဖစ္မယ္လိုု႔ကိုု ေျပာတဲ့သူက ေျပာေနေတာ့တာပဲ။

သင္ခန္းစာကေတာ့ သမိုုင္းမွာ အာဏာရွင္ေတြအတြက္ ေနရာ မရွိသင့္ဘူး။ အာဏာရွင္ေတြကိုု တုုိင္းျပည္ကိုုယ္တိုုင္က ျပည္သူေတြက တစိတ္ကေလးမွ အခြင့္အေရးေပးျပီး လက္မခံထားသင့္ဘူး။ သူတုုိ႔တေတြကိုု တုုိင္းျပည္ကိုု ထိုုးအပ္လိုုက္တဲ့အခါ အႏွစ္ ၂၀ ျဖစ္ျဖစ္ အႏွစ္ ၄၀ ျဖစ္ျဖစ္ အႏွစ္ ၁၀၀ ျဖစ္ျဖစ္ တုုိင္းျပည္မွာ အရိုုးေတြ ေတာင္လိုုပုုံတာပဲ က်န္တယ္။ သူမ်ားတုုိင္းျပည္ေတြမွာ အားလုုံးက လင္ယူသားေမြးျပီး သားသမီး ေျမးျမစ္ တီကၽြတ္ ေတြ တိုုးေနခ်ိန္မွာ အာဏာရွင္ႏိုုင္ငံေတြက ဘာေပးသလဲ။ သားတကြဲ သမီးတကြဲ၊ လင္ကြဲ မယားကြဲ၊ ေသကြဲ ရွင္ကြဲ တိုုင္းျပည္ၾကီးပဲ က်န္ရစ္တာ အဖတ္တင္တယ္။

ကဲ … ကဒါဖီ ေန၀င္ခ်ိန္မွာ အျခားအာဏာရွင္ေတြကိုုပါ သူတိုု႔သိမ္းရမယ့္ လမ္းကိုုပါ တခါတည္း မီးေတာ့ ထြန္းျပထားခဲ့မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္။

မိုးမခမွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္...

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္
 

Design in CSS by TemplateWorld and sponsored by SmashingMagazine
Blogger Template created by Deluxe Templates