အကယ္ဒမီ နႏၵလႈိင္ အိုသြားၿပီး

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

သၾကၤန္မိုး

သၾကၤန္မွာ ရြာတဲ့မိုးေလးရယ္

ငါက အေ၀းကို ေငးေနစဥ္

ခ်ိဳသာတဲ့ ေတးသံမ်ားက

ငါ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လြင့္ပ်ံ႕ဆဲလား။

ေကာင္းကင္ေပၚမွာ

က်လာတဲ့ မိုးသီးေတြက

ကမာၻေလာကတခုလံုးကို

ေအးျမေစခဲ့တုန္းပဲလား။

သၾကၤန္ခ်ိန္မွာ ..ဟုိတုန္းက.ေႏြးေထြးတဲ့

မင္းရဲ႕ ၾကင္နာမူေတြကို

ငါ့ ႏွလံုးသားက ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့တာ

မင္းေကာ သိႏုိင္ပါဦးမလား။

တခူးလမွာ ငါတုိ႔ရဲ႕ဆံုစည္းမႈက

အလြန္တရာမွ ရိုးသားၿပီး..

ဘာအေဆာင္ေတြမွ မပါပဲ

ငါ့တို႔.. ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္

သၾကၤန္မွာ ရြာတဲ့မိုးမင္းက

အခု ငါ့မ်က္၀န္းေတြလည္း

စိုေနတုန္းဆိုတာကို သၾကၤန္မွာရြာတဲ့ မိုးမင္းက

နင္သိေအာင္ ေျပာေပးႏိုင္မလား။

ယုန္ကေလး

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

ခ်ားလ္စ္မင္းသား ဒလုိင္လားမားကုိ လန္ဒန္တြင္ ေတြ႔ဆံုမည္

ျဗိတိန္ အိမ္ေရွ႕စံ ခ်ားလ္စ္ မင္းသားသည္ တိဗက္လူမ်ိဳးတုိ႔၏ အၾကီးအကဲ ဒလုိင္လားမား ဆရာေတာ္အား လာမည့္ ေမလတြင္ လန္ဒန္တြင္ ေတြ႔ဆံုမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း နန္းေတာ္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ ရွိသူက မတ္လ ၁၉ ရက္က အတည္ျပဳသည္။ ျဗိတိန္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဂၚဒြန္ဘေရာင္းက ဒလုိင္လားမားအား ေမလတြင္ မိမိ ေတြ႔ဆံုမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာျပီး ေနာက္တရက္တြင္ ခ်ားလ္စ္မင္းသား ေၾကညာခ်က္ ထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘေရာင္း၏ ေၾကညာခ်က္လုိပင္ ျဗိတိန္ အိမ္ေရွ႔စံ၏ ေၾကညာခ်က္သည္ ပီကင္းအစိုးရ၏ အမ်က္ေဒါသကုိ ထပ္ဆြေပးလုိက္ဖြယ္ ရွိသည္။

ပီကင္း ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရက ဒလုိင္လားမား ျဗိတိန္လာခ်ိန္တြင္ သူ ေတြ႔ဆံုမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဗိတိန္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္၏ ေၾကညာခ်က္ကုိ ပီကင္းရွိ ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရက အလြန္အမင္း ေၾကာင့္ၾကမိေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

ခ်ားလ္စ္မင္းသားႏွင့္ ဒလုိင္လားမား ေတြ႔ဆံုမည္လားဟု ေအအက္ဖ္ပီ သတင္းဌာနက ေမးျမန္းရာ နန္းေတာ္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ ရွိသူက “ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါ အတိအက်ပါပဲ”ဟု ေျပာၾကားသည္။ အေသးစိတ္ မွတ္ခ်က္ေပးရန္ကုိမူ အဆုိပါပုဂၢိဳလ္က ျငင္းဆန္သည္။

ခ်ားလ္စ္မင္းသားသည္ တိဗက္အေရးကုိ ထင္ထင္ရွားရွား ေထာက္ခံသူတဦး ျဖစ္ျပီး ၂၀၀၄ ေမလက စိန္႔ဂ်ိမ္းစ္ နန္းေတာ္တြင္ တ႐ုတ္အစုိးရက ခြဲထြက္ေရး၀ါဒီဟု ပုတ္ခတ္ေနေသာ ဒလုိင္လားမားအား ဂုဏ္ျပဳဧည့္ခံပြဲတရပ္ က်င္းပေပးခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ျပီးခဲ့သည့္္ ဇန္န၀ါရီလကလည္း တိဗက္မွ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈမ်ားအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနေသာ အဖြဲ႕တခုအား မင္းသားက လာမည့္ ၾသဂုတ္လ ပီကင္း အုိလံပစ္ပြဲကုိ သူ တက္ေရာက္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ျဗိတိန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဂၚဒြန္ဘေရာင္းသည္ တ႐ုတ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ၀မ္က်ားေပါင္ႏွင့္ ဖုန္းဆက္ကာ တိဗက္မွ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ရပ္တန္႔ရန္ ဖိအားေပးခဲ့သည္။ ဖုန္းခ်ျပီး မၾကာမီ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က ဒလုိင္လားမားႏွင့္ ေတြ႔ဆံမည္္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ “ဒလုိင္လားမား လန္ဒန္လာရင္ က်ေနာ္ သူနဲ႔ေတြ႔မယ္”ဟု အတည္ျပဳသည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

အေမ...

အေမတဲ့

အၾကင္နာတိုးပြား လေရာင္ဖ်န္းတဲ့အေမ။

တရားေရေအး အၿမိဳက္ေဆးနဲ႔

တုိက္ေကၽြးတဲ့အေမ။

ဖူးေျမာ္မ၀ ဦးေတာ္ခ်လို႔

ဂါရ၀ျပဳတဲ့အေမ။

တေလးတစား အေရးထားရဆံုး

လူသားအားလံုးရဲ႕အေမ။

စံျပသမိုင္းတင္ေန

အနÀဂိုဏ္း၀င္အေမ

အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ။

အေမကိုသတိရလိုပါ.. သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ.....

ယုန္ကေလး....

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

ကုိယ့္အျဖစ္က

သၾကၤန္ခ်ိန္မွာ

ေရာက္ေရာက္လာတဲ့ မင္းေလးရယ္

အခု မင္းဘယ္ေတြမ်ား

လိုက္ေပ်ာ္ေနတာလဲ။

အမ်ားေတြက ေပ်ာ္ရြင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ

ငါမွာေတာ့ ရင္ထဲမွာအေဖာ္မဲ့ျပီး

အထီးက်န္ေနသလို

ခံစားရတယ္။

သၾကၤန္ခ်ိန္မွာ

ငါ့အနား အားေပးသူမဲ့စြာနဲ႕

ရင္ထဲ ပူေလာင္တာေတြကို

ဘယ္လိုေျဖသိမ့္ရမလဲ။

ဆိုးရြားလွတဲ့

ကုိယ့္အျဖစ္က

မင္းေလးသိႏုိင္မလား

အကယ္၍ မင္းေလးသိခဲ့ရင္

ငါ့အနားမွာ အျမန္ျပန္လာခဲ့ပါေနာ္။

ယုန္ကေလး

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

ေသြးျမစ္ကိုျဖတ္သန္း၍ အရိုးေတာင္တန္းကိုေက်ာ္လႊားျခင္း


ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ဟာ
ျမစ္တစင္းဆိုရင္...
အဲဒီျမစ္ဟာ
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေသြးနဲ႕စီးတဲ့
ျမစ္ပဲျဖစ္မယ္။

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ဟာ
ေတာင္တန္းဆိုရင္...
အဲ့ဒီေတာင္တန္းဟာ
ေက်ာင္းသားအရိုးေတြနဲ႕
စုပံုမို႕ေမာက္ေနတဲ့
ေတာင္တန္းပဲျဖစ္မယ္။

စစ္အာဏရွင္စနစ္ က်ဆံုးသြားမယ္
ဒီမိုကေရစီရမယ္ဆုိရင္
ေက်ာင္းသားေတြဟာ
ေနာက္ထပ္ေသြးျမစ္နဲ႔
အရိုးေတာင္တန္းေတြကုိ
ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားဖို႔
အသင့္ပဲေဟ...။

ေအာင္ေ၀း

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

သိပ္ခ်စ္မိလို႔

ရင္မွာသိုသိပ္
တိတ္တိတ္ရင္ခုန္
မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္
စြဲလန္းခဲ႕ဖူးတယ္...။

သိပ္ခ်စ္မိလို႕
အၾကင္နာယိုဖိတ္
မိ်ဳသိပ္ ေမတၱာ
တားဆီးမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ျမတ္ႏိုးခဲ႕ဖူးတယ္...။

သိပ္ခ်စ္မိလို႕
သူရက္စက္မွာ
ေၾကာက္ရြံစိုးထိတ္
တိတ္တိတ္ေလး
ငိုခဲ႕ဖူးတယ္...။

သိပ္ခ်စ္မိလို႕
လိမ္ညာမုသား
သူ႕စကားမွာ
ရိုးသားစြာနဲ႕
ေၾကကြဲခဲ႕ဖူးတယ္...။

သိပ္ခ်စ္မိလို႕
သူထားခဲ႕မွာ
ၾကိဳတင္သိရက္
ေပးဆပ္ေနခဲ႕ဖူးတယ္...။

ေနာက္ဆံုးေတာ႕ေလ
သိပ္ခ်စ္္ခဲ႕လို႕
သူစြန္႕ရာအရပ္
ေက်နပ္စြာရပ္တန္႕
နာက်င္ေနလွ်က္က
ခြင္႕လႊတ္နားလည္ရင္း
ပ်က္ယြင္းမသြားမဲ႕
အခ်စ္ေတြနဲ႕
ထာ၀ရ
ဆက္ခ်စ္ေနမိတယ္...
အဲဒါညေလးတြက္ ကဗ်ာေလ
ခ်စ္မမက ေပးတဲ႕လက္ေဆာင္ကဗ်ာ

ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

တစ္ခ်ိန္က အတိတ္ေလး
မနက္ေ၀လီေ၀လင္းအခ်ိန္တြင္ ငွက္ကေလးမ်ား၏ သာယာဖြယ္ေကာင္းေသာ ေတးက်ဳးသံကုိၾကားရေသာအခါ က်မအိပ္ယာထဲမွာပင္ မ်က္လံုးကေလးကုိ ဖြင့္ၿပီးနားစြန္ေနမိသည္။ က်မ၏စိတ္ထဲတြင္ ငွက္ကေလမ်ားသည္ မနက္တုိင္း က်မကုိလာႏိႈးေနသည္ဟု ထင္မိသည္။ က်မအတြက္ ႏုိးစက္မရွိလည္းရွိပါေစေတာ့။ အခုလိုသာ ယာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ သဘာ၀ေတးငွက္အသံကို ၾကားေနရရင္ေတာ္ပါၿပီး။ မိုးေတာင္လင္းေနၿပီးဘဲဆုိသည့္ အေတြးနဲ႕က်မလည္းထလိုက္မိသည္။ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ငွက္ကေလးေတြကုိလည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ငွက္ကေလးတုိ႔ေရ…မင္းတုိဟာ ငါ့ကို ေပ်ာ္ရြင္ေအာင္ထားႏုိင္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္..လို႔ က်မညွင္းဆိုမိသည္။ တကယ္ေတာ့ ဒီညက်မေကာင္းေကာင္း မအိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ေခ်။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီျခံ၊ ဒီအိမ္၊ ဒီအိပ္ယာေတြ ဟာ က်မအတြက္ စိမ္းေနလို႔လား က်မလည္း ေကာင္းေကာင္းမသိေတာ့ပါ။

`ေဒါက္ေဒါက္´

´သမီး..ေဆာင္းေလး မထေသးဘူးလား ထေတာ့ေလ မိုးလင္းေနၿပီး…´



က်မသိလိုက္သည္။ ေမေမက မနက္တုိင္း က်မကို လာႏိႈးတတ္သည္။ သည့္ေန႔က်မွ ဘာျဖစ္လို ေနာက္က်တာ လဲ..လို႔က်မေတြးလုိက္မိသည္။ က်မ စိတ္ထင္ပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေမေမက အိပ္ေရးပ်က္မွာ စုိးလိုလား။ တ ကယ္ေတာ့ ေမေမက တဦးတည္းေသာက်မကို ခ်စ္စႏုိးေလးနဲ႔ ေဆာင္းေလးလို႔ ေခၚတတ္တယ္။ က်မ၏ နာမည္ အျပည့္အစံုမွာ ေဆာင္းသဇင္ပါ။

`ထၿပီးေမေမ ..ခုပဲလာခဲ့မယ္´

`ေအးေအး…မ်က္ႏွာ ျမန္ျမန္သစ္ၿပီး ေကာ္ဖီလာေသာက္ေနာ္´

`ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ..´

လို႔ က်မ ျပန္ေျဖလိုက္မိသည္။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်မလည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတုိက္သည္။ ထိုေနာက္ ေမေမႏွင့္အတူ ေကာ္ဖီ ေသာက္ေအာင္ဆိုၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့မိသည္။ ေမေမက က်မအတြက္အ ဆင္သင့္ျပင္ထားေပးတာကို ေတြ႔လိုက္မိ သည္။

`သမီး..လာဒီမွာထိုင္ ´

က်မလည္း အလိုက္သိစြာနဲ႔ ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။

`သမီး..ညက အိပ္လို႔ေကာင္းလား ဘယ္လိုေနလဲ စိတ္ၾကည္လင္ရဲ႕လား..´

ခ်က္ျခင္းက်မ ဘယ္လိုေျဖရမလဲမသိ ျဖစ္ေနမိတယ္။ တကယ္လို႔ေကာင္းပါတယ္ ေမေမရယ္ ေျဖလိုက္ရင္ ေမေမကို လိမ္လိုက္မိသလို ျဖစ္ေနမလား။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေမေမက က်မရဲ႕မ်က္၀န္းကိုၾကည့္ၿပီး က်မ မ်က္၀န္းေခ်ာင္က်ေနတယ္လို႔ ေျပာရင္ က်မဘယ္လို ေျဖလိုက္ရမလဲ။ ဒါေပမယ့္ ေမေမကုိေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာ ေအာင္ထားဖို႔က အဓိကမဟုတ္လား။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မလည္း …

`အိပ္လိုေကာင္းပါတယ္ ေမေမရယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ ´

`ေအာ္ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး သမီးေလးအတြက္ အားလံုးကတစိမ္းေတြ ျဖစ္ေနမလားလုိ႔ပါ။ ´

`ဘာမွျဖစ္ပါဘူးေမေမ´

ေမေမေျပာေတာ့မွ က်မ ဒီအိမ္ေလးကုိ လိုက္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ေပၚလာေတာ့သည္။ ညက က်မတုိ႔မိသားစု ဒီအိမ္ ေျပာင္းလာတာ ေမာပန္း လာတာနဲ႔ ဘာမွမၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေမာေမာနဲ႔ က်မလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားမိတယ္ ထင္ပါတယ္။ က်မအိမ္ေလးကုိ ၾကည့္ရတာ ေနခ်င္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ က်မ၏ စိတ္ထဲမွာ ေမေမက ေတာ္သားပဲလို႕ ေတြးလုိက္မိတယ္။

`သမီး ျခံထဲမွာ ဆင္းခ်င္ရင္လည္း ဆင္းေလ လိုက္ၾကည့္ေပါ့ ဟုတ္လား ´

`ဟုတ္ကဲ့ေမေမ ´

`ေအးေအး ´

`သမီးေဆာင္းေလး´

`ရွင္ေမေမ ဘာေျပာမလို႔လဲ ´

`ေမေမ သမီးကို ေျပာစရာ တခုရွိတယ္ ´

`ေျပာပါေမေမ´

`အခုခ်ိန္မွာ သမီးဦးေႏွာက္ထဲမွာ ဘာမွမထည့္ထားနဲ႔ေနာ္။ ဘာမွလည္းမေတြးေတာ့နဲ႔ၾကားလား ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြလည္း ၿပီးခဲ့ျပီေလ မဟုတ္လား။ အတိတ္မွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့ေတာ့ ဟုတ္ျပီးလား´

`ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ ´

လို႔က်မရဲ႕ပါးစပ္ကမပြင့္တပြင့္ ေျပာလိုက္မိသည္။ ေမေမရယ္..ကုိကုိ႔ကို က်မဘယ္လိုနဲ႔ ေမ့ပစ္လို႔ရမလဲဟင္ လို႔ ေျဖခ်င္မိေသာ္လည္း အေျခအေနက မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးမဟုတ္လား၊ ခုခ်ိန္မွာ က်မ ဘာမွမစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ ဘူးေလ။ ျခံထဲဆင္းၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္မွ ေကာင္း ဦးမယ္ဆိုသည့္ အေတြးက ၀င္လာသည္။ က်မလည္း ျခံထဲဆင္း လာခဲ့မိသည္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်မ၏ ႏွာေခါင္းထဲတြင္ သင္းပ်ံ႕ ေမြးၾကိဳင္လွေသာ ပန္းရနံ႕တမ်ိဳးကုိ ရလိုက္မိသည္ ။ ဒီအန႔ံကုိ က်မသိတာေပါ့။ တခ်ိန္က ဒီပန္းဟာ က်မအတြက္ ေမ့မရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ရွိခဲ့ဘူးလို႔ မဟုတ္ ပါလား။ ဒါနဲ႔က်မလည္း ခေရပန္းေလးေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႕ ပြင့္ေနတဲ့ခေရပင္ေအာက္ကုိ သြားမိသည္ ့ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ေၾကြက်လ်က္ရွိေသာ ခေရပြင့္ေလးေတြကိုလိုက္ ေကာက္ေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တစ္ခ်ိန္ကအတိတ္ ရိပ္ေလး မ်ားသည္ က်မကို ေျခာက္လန္႔ သလိုခံစားမိသည္။ တကယ္ေတာ့ ထိုအတိတ္ေလးမ်ားသည္ က်မအတြက္မေမ့ ႏုိင္စရာပါလားေနာ္……

ယုန္ကေလး

ဆက္ရန္....


ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္

တစ္ခ်ိန္က အတိတ္ေလး

ထိုအတိတ္ေလးက…..

မထင္မွတ္ပဲ ကိုကုိနဲ႔က်မ စေတြတဲ့ေန႔ေလးေပါ့။ က်မတုိ႔စေတြ႔ၾကတာ ဒီလိုခေရပင္ ေအာက္မွာပဲဆိုတာ က်မ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုိင္ပါ။ အဲ့ဒီေန႔က က်မခေရပင္ေအာက္မွာ ခေရပန္းလာေကာက္မိသည္။ ခေရပန္းေတြကုိ တစ္ပြင့္ခ်င္းစီ လိုက္ေကာက္ေနတုန္း ကုိကုိဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က က်မကို ၾကည့္ေနသည္ကို က်မ မသိေခ်။ အဲ့ဒီေနာက္ သူက က်မကို `ေဟ့´ ဆိုၿပီး လွမ္းေျခာက္လိုက္သည္။ က်မလည္း အဲ့ဒီလုိေျခာက္ တာကို အမုန္းဆံုးပင္။ အဲ့ဒီေနာက္

`လန္႔သြားလား´

`မလန္႔ပါဘူး..ဘာလိုလန္႔ရမွာလဲ´

က်မလည္း စိတ္တုိတုိနဲ႔ ျပန္ေျဖမိခဲ့သည္။ ေနာက္ၿပီး သူကဘာျဖစ္လို႔ က်မတုိ႔ျခံကုိ ၀င္လာရတာလဲ။

`နင္က ဘာျဖစ္လို႔ ငါတုိ႔ျခံထဲကို၀င္လာရတာလဲ။ နင္ကိုေမေမနဲ႔ တုိင္ေျပာမယ္ ခို္း၀င္လာတယ္လို႔…´

`ဟာ မဟုတ္ပါဘူး ညီမေလးရာ. ကုိကုိက ညီမေလးနဲ႔ခင္ခ်င္လို႔ပါ´

`ဘာကိုကိုဟုတ္လား..´

`ေအးေလး ကုိကုိနာမည္က ကိုကုိလို႔ေခၚတယ္ မွတ္ထားေနာ္ အဲ့လုိေခၚရမယ္သိလား´

`မေခၚခ်င္ပါဘူး..´

က်မ၏စိတ္ထဲတြင္ နာမည္ကလည္း ကိုကိုတဲ့ ဘယ္လိုနာမည္ၾကီးလည္းမသိဘူး။ ေဆာင္းကေတာ့ မေခၚတတ္ ပါဘူး။ နင္လုိ႔ဘဲေခၚမွာပဲလို႔ ေတြးမိသည္။ က်မလည္း ပန္းေတြကို စနစ္တက် ထုတ္ေနသည္။

`ညီမေလး နာမည္က ဘယ္လိုေခၚလဲဟင္…´

`ဘာျဖစ္လို႔ေမးတာလဲ…မေျဖခ်င္ပါဘူး..´

`ခေရပန္းေတြကို ၾကိဳက္လား ၾကိဳက္ရင္ ကိုကို အပင္ေပၚက ခူးေပးမယ္ေလ..အဲ့ဒါမွ လွမွာ..´

ဟြန္း သူကုိယ့္သူမ်ား ကိုကိုတဲ့ အျမင္ကတ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးပဲ။ ေဆာင္းေကာက္တဲ့ ပန္းလည္းေမႊးပါ တယ္။ သူကမ်ား ပုိင္စုိးပိုင္နင္းနဲ႔ သူမ်ားျခံထဲ၀င္လာၿပီးေတာ့ ခူးေပးမယ္တဲ့။ မလိုခ်င္ပါဘူး သူခူးေပးမယ့္ပန္းကုိ ။


`ေအာ္ ဒါဆိုရင္ ကုိကုိလည္း ၀ိုင္းကူေကာက္ေပးမယ္ေနာ္ ရလား´

`မလိုပါဘူး…ေဆာင္းဘာသာေကာက္လို႔ရတယ္´

`အဲ့..နာမည္က ေဆာင္းလား လွတယ္သိလား..´

`ဘာ..ေမေမနဲတုိင္ေျပာမယ္´

`မတိုင္ပါနဲ႔ေနာ္ ´

က်မျပန္ခါနီးမွ သ႔ူကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိေတာ့တယ္။ သူက က်မနဲ႔ရြယ္တူေလာက္ပဲ ရွိဦးမယ္။ က်မက (၁၂)ဆိုေတာ့ သူကေကာ ဘယ္ေလာက္ရွိမွာလဲ။ ရွိရင္(၁၃)ႏွစ္ေလာက္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္သူက အသားကျဖဴ တယ္။ ၀တ္ထားတဲ့ အက်ီီကေတာ့ စြတ္က်ယ္လက္ ျပတ္ေလးနဲ႔ ေဘာင္ဘီတုိတုိေလး။

`ကုိကုိက ဟုိဘက္ျခံမွာေနတယ္ေလ ..အဖြားနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းေနတယ္။ လာလည္လို႔ ရတယ္ေနာ္။ ကုိကို မွာက ကစားဖုိ႔အေဖာ္မရွိလို႔။ အဲ့ဒါ ညီမေလးေရာက္လာလို႔ ကစားဖုိ႔သူငယ္ခ်င္း ဟုတ္ပါဘူး ညီမေလးတစ္ ေယာက္ရသြားျပီ..´

ဟင္း သူ႔ကိုလည္းမသိပဲနဲ႔ ကစားေဖာ္လုပ္မယ္လို႔ ဘယ္သူကေျပာလဲ။ လုပ္ခ်င္ပါဘူး..။ ေဆာင္းမွာလည္း သူ ငယ္ခ်င္းမရွိလည္း ေနာက္ရွိသြားမွာပဲ။ ေတြ႔တာေတာင္အခုပဲ ရွိေသးတယ္။ စကားက က်ယ္လိုက္တာလို႔ က်မ စဥ္းစားေနမိသည္။ က်မလည္း ပန္းမ်ားကိုထုတ္ၿပီး ထုိေကာင္ေလးကို အျမင္ကတ္ကတ္ႏွင့္ ဘာမွမေျပာဘဲ အိမ္ကုိ ျပန္ေျပးလာခဲ့ မိသည္။

`ေမေမေရ..ဒီမွာခေရပန္းေတြ..´

`ဘယ္မွာလဲ သမီးရဲ႕…´

`ဒီမွာေလ ေမေမရဲ႕ သမီးသြားေကာက္လာတာ လွလွေလးသီေပးေနာ္…´

`ေအးေအး ေမေမသီေပးမယ္ အျဖစ္သည္းေနလိုက္တာ´

`ေမေမကလည္း..သမီးက ဒီပန္းဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ၾကိဳက္လဲဆိုတာ သိတာပဲ..´

`ေအး..ဟုတ္ပါျပီ…´




တကယ္ေတာ့ ေမေမက က်မကို ေျပာလည္း ေျပာခ်င္စရာပဲ။ ခေရပန္းကုိ တကယ္ျမတ္ျမတ္နုိးနုိး က်မႏွစ္ သက္သည့္ ပန္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္္သည္။ အဲ့ဒါကုိ က်မေမေမအသိဆံုးပင္ မဟုတ္ပါလား။ ေအာ္ခုနက ေမေမကုိေျပာဖုိ႔ ေမ့သြားတယ္။ က်မ ခေရပန္းေတြ ေကာက္တုန္းက ဟုိဘက္ျခံက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ က်မကိုလာ မိတ္ဖြဲ႔တဲ့အေၾကာင္း၊ ပန္းကူေကာက္ေပးတဲ့အေၾကာင္း၊ ေမ့ေမ့ကို ေျပာဖုိ႔ေမ့သြားၿပီ။ ေမ့ေမ့ကို သြားျပန္ေျပာရ မလား။ က်မရဲ႕အက်င့္က က်မသိေသာအရာကုိ ေမ့ေမ့အားမေျပာျပရလွ်င္ မေနႏုိင္ေပ။ အဲ့ဒါနဲ႔ေမေမကို သြား ေျပာျပလုိက္သည္။ ေမေမကေတာ့

`သမီး ရန္မျဖစ္ရဘူးေနာ္…´

`ဟာေမေမကလည္း သမီးဘယ္မွာရန္ျဖစ္လို႔လဲ..သမီးအဲ့လုိပဲ ျပန္ေျပာတာကို´

`သိတယ္..ေနာက္ဆိုရင္ ရန္မျဖစ္နဲ႔လ႔ို..´

`ဟုတ္ကဲ့ေမေမ´



လို႔က်မ ေမေမကုိ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ အဲ့ဒါနဲ႔က်မလည္း အေပၚထပ္ကိုတက္လာခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ေမေမ က ဒီမွာ တာ၀န္က်လို႔ က်မလုိက္လာရတာ မဟုတ္လား။ က်မ မေပ်ာ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ဒီမွာေနရ တာလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မရွိဘူး။ ပ်င္းလုိက္တာ။ က်မ၏ ေမြးရပ္ေျမမွာက်န္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လြမ္း လိုက္တာ။ အခုဆိုရင္ သူတုိ႔လည္း ေဆာင္းကိုလြမ္းမွာပါေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမေမနဲ႔လိုက္လာလည္း ေပ်ာ္တာ ပဲ။ ေမေမက ေက်ာင္းဆရာမဆိုေတာ့ က်ရာတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရမွာ မဟုတ္လား။ ခဏေနေတာ့ ေမေမ က..

`သမီးေရ..ရၿပီ လာယူ..´

`ဟုတ္ကဲ့ေမေမ.လာျပီ´

`လွလိုက္တာ ေမႊးတယ္ေနာ္ ေမေမ´

`ေမေမ သမီးကုိ ပန္ေပးေလ..ေနာ္ ´

`အင္းပန္ေပးမယ္…´

`ေမေမက အရမ္းေတာ္တာပဲေနာ္..အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေမေမကုိ ခ်စ္ေနရတာ..´

`က်မပါးစပ္ကလည္းေျပာရင္း ေမေမ့ရဲ႕ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကုိ ေမႊးေမႊးေပးလုိက္သည္။ ေမေမကေတာ့ ..´

`ေကာင္မေလး အေမကို သိပ္မခၽြဲနဲ႔ေတာ ဟုတ္ျပီးလား´

`ဟာေမေမကလည္း …ခၽြဲမွာပဲ မရဘူး….´

တနလာၤေန႔ေရာက္ေတာ့ က်မလည္း ေမေမတာ၀န္နဲ႔ ေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေမေမ သင္မယ့္ေက်ာင္းကိုပဲ တက္ရတာေပါ့။ ေမေမေက်ာင္းသြားရင္လည္း ေမေမနဲ႔အတူတူပဲ သြားရမွာေလ။ ဒီေနမနက္ ေမေမက က်မကို လာႏႈုိးသည္။

`သမီးေဆာင္းေရ.. ဒီေနေက်ာင္းသြားရမယ္ေနာ္ ထေတာ့´

`ဟုတ္ကဲ့ေမေမေရ.. ဟြန္းအိပ္ရတာလည္း မ၀ေသးဘူး ´

က်မ မနက္ပုိိုင္းဆို ေမေမနဲ႔တူတူ ေကာ္ဖီေသာက္သည္။ ေက်ာင္းသြားရမယ္ဆိုေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေက်ာင္း သြားဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ရေတာ့သည္။ ေမေမကေတာ့ က်မေက်ာင္းမွာ ထမင္းစားဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေတာ့ သည္။ က်မကို ထမင္းခ်ိဳသီးသန္႔ ထည့္ေပးသည္။ ျပီးေနာက္ ေမေမလည္း ေက်ာင္းသြားဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ ေတာ့သည္။ ေမေမက က်မအတြက္နဲ႔ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရႈပ္သြားလုိ႔ ေမ့ေမ့ကို က်မသနားမိသည္။ ေဖေဖမရွိ ေတာ့တဲ့ ေနာက္ပုိင္း ေမေမကပုိၿပီးေတာ့ အလုပ္ရႈပ္သည့္မဟုတ္လား။ ပုိျပီးေတာ့ ပင္ပန္းသည့္ ေန႔ကမ်ားခဲ့ သည္။ က်မက မေန႔က ေမေမသီေပးတဲ့ ခေရပန္းေလးေတြကို ပန္ခဲ့သည္။ အျဖဴနဲ႔အစိမ္းေလးကို ၀တ္ၿပီး ေက်ာင္းသြားဖို႔ ဆင္းလာေတာ့သည္။ အဲ့ဒီေန႔ က်မ၏ မ်က္လံုးထဲမွာ ေမေမက အျဖဴအစိမ္း ရင္ဖံုးေလးန႔ဲ အရမ္းကို က်က္သေရရွိေနသည္။ ေက်ာင္းကို ေမေမနဲ႔အတူ ထြက္လာခဲ့သည္။..

ဆက္ရန္

ယုန္ကေလး ဆက္လက္ဖတ္ရူ႕ရန္